Piše: Mr. Milan Jovičić, mostarski Sarajlija, Bosanac !
Stare rane nikako da zacijele, radi novih spoznaja i aktuelnih dešavanja, koja trebaju i moraju biti sasvim jasna našoj javnosti.
Evo na pomolu je, kako to prenose mediji, kod uspostave nove vlasti u post izbornom periodu, za novog premijera Federacije predlaže se Nermin Nikšić.
Kao što već dobro znamo, da je ovaj kandidat već bio premijer u proteklom periodu, kada je istinski pod geslom „ borca za čovjeka i državu „ svojim postupcima i aktivnošću, zajedno sa ostalim brojnim „ grobarima „ od Mije Brajkovića, Ive Bradvice, Dragana Čovića do Fadila Novalića, Nermina Džindića, Jelke Miličević i inih njihovih saradnika i istomišljenika, ne samo doveo do propasti ovoga „ hercegovačkog giganta „ već je apsolutno sahranio i sve radnike srpske nacionalnosti.
Dakle, veoma je znano da je HDZ i njeni kadrovi i bojovnici, prema ideološkoj matrici njihovog „ oca nacije „ Franje Tuđmana, sa izvršenom agresijom na grad Mostar, uzurpirao i firmu Aluminij, kao strateški interes države Hrvatske.
Ovo su i bile riječi njihovog grobara svih Hrvata, Franje Tuđmana prilikom puštanja u rad i proizvodnje aluminija, u aprilu 1997 godine.
Veliki8 nacionalisti, ustaških gena , Mijo Brajković, Ivo Bradvica i preostali kadrovi HDZ-a sa Draganom Čovićem, totalno su uzurpirali ovu firmu i učinili diskriminaciju i prema državi kojoj niosu dozvolili ulazak njihovih institucionalnih prestavnika u firmu, a isto tako i prema radnicima, mnogim Bošnjacima i totalno Srbima, bez mogućnosti povratka u firmu.
Upravo, dolaskom za premijera Federacije Nermina Nikšića, godine 2011, svojim dobrim odnosima sa najvećim ustaškim nacionalistom i uzurpatorom ove firme Aluminij, Mijom Brajkovićem direktorom firme, čini ubitačan dogovor i postupak, koji ga apsolutno svrstava u velikog grobara svih radnika srpske nacionalnosti, preko hiljadu, koji su radili u ovoj firmi Aluminija.
Naime, Nermin Nikšić, kao premijer dodjeljuje sredstva firme , kapitala tzv. radničkoga od 44%, Miji Brajkoviću, koji isti u vidu dionica dijeli obilato svojim Hrvatima, mizerne dionice po sedam nekim Bošnjacima, a zajednički su najurili sve Srbe sa „ nula dionica „? Ovo su njihova nedjela, zajednička, po narodnom starunskom znanju ; „ Sa kime si onakav si „ tako se i Nermin Nikšić, zaista svrstao u dokazane grobare radnika srpske nacionalnosti iz firme Aluminij.
Nije čudno, da se ovi isti Srbi već devet godina vucaju po sudskim hodnicima, tražeći pravdu u nepravnoj državi, dok se njihovi grobari i dalje obogaćeni normalno „ placaju „ po moru ili se još uvijek nalaze na listama za dobre fotelje i položaje u vlasti, ove nam jedine „ opljačkane domovine „ Bosne i Hercegovine.
Tako i drug Nermin Nikšić, bez obraza, stida i srama ima još uvijek trunčice nemorala, da se nađe za novoga i ponovnog premijera vlade Federacije.
Neka ovo znaju svi Srbi, kao „ ikebane „ u stranci SDP, koji ga podržavaju i prave se i gluhi i slijepi, prema ovoj činjenici i postupku njihovog predsjednika i člana stranke koja je isto tako uzurpirala i svu logistiku i materijalna dobra bivšeg SKJ, te se može „ šepuriti „ sa svojim postojanjem i djelovanjem.
Radi istine, već u više navrata iskazane i dokazane, da se zna da uzurpatori, kriminalci, lopovi i diskriminatori i firme Aluminij i svih radničkih prava, brojni su bili kadrovi u Bošnjaka, u svim vladama Federacije, od Bičakčića do Fadila Novalića, a koalicioni partneri u vlasti HDZ i SDA, upravo su i činili najveće zlo i doveli do propasti ovoga giganta i do egzistencijalne bjede i uništenja većine radničkih porodica i njihovih prava.
Mnogo je toga istinskog i značajnog već napisano i objelodanjeno, da se svi mi bivši radnici srpske nacionalnosti iz Aluminija, priupitamo, da li uopšte ima smisla i načina potraživanja svojih prava, u ovakvoj državi bez pravde i istine, sa diskriminacijom i majorizacijom na svakome koraku našeg institucionog djelovanja.
Pitamojmo se gdje li je našao povoda i potrebe, ako sagleda istoriju i situaciju Aluminija, da se i veliko srpski despot i nacionalista, despot i guslar Milorad Dodik, nađe u odbrani veliko hrvatskih interesa, kao „ rušilački blizanac „ svoga nacionaliste ustaških gena u Mostaru, Dragana Čovića i njhovog uzora i prethodnika Mije Brajkovića i Ive Bradvice.
U ime Boga i hrama Sv. Trojice u Mostaru, dobro ima i mjelosti i hrabrosti da se pojavljuje na ovim prostorima, a on i njegovi razbojnici i ubice još uvijek nisu odgovarali za stratišta nevinih mostaraca u Sutini.
bedrudingusic 